۱. هورمون عشق واقعیت دارد – و خیلی هم قدرتمند است.
آیا هر زمان که با فردی جدید وارد رابطه ی جنسی میشوید، حتی اگر از قبل تصور نمیکردید به درد رابطهی جدی با هم بخورید، وابسته میشوید؟ خودتان را سرزنش نکنید؛ مقصر هورمون اوکسیتوسین است که طی رابطهجنسی تولید شده و در بدنتان پخش میشود و باعث میشود بخواهید کنار آن فرد بمانید. اوکسیتوسین همچنین به ایجاد پیوندهای متعهدانه بین زوجها هم کمک میکند و بین افراد حس اعتماد به وجود میآورد. به عبارت دیگر، مغزتان شما را به بازی گرفته است.
البته ازآنجا که زندگی هیچوقت عادلانه نیست، اوکسیتوسین در مغز زنان بسیار بیشتر از مغز مردان ترشح میشود و به همین دلیل است که زنان بیشتر از مردان بعد از رابطهی جنسی دچار وابستگی میشوند. با مجله جشن عروسی همراه باشید.
۲. قسمتی از مغز در زمان اوج لذتجنسی خاموش میشود.
اگر تابهحال به این فکر کردهاید که اوج لذتجنسی دیوانهتان میکند، چندان هم اشتباه فکر نکردهاید. اینطور که پیداست قشر اوربیتوفرناتال مغز طی اوج لذتجنسی خاموش میشود. ولی چرا این مسئله مهم است؟ به این قسمت از مغز صدای منطق گفته میشود و کنترلکنندهی رفتار است.
۳. عشق اعتیادآور است.
شده تا به حال دوستی داشته باشید که فکر می کند به عشق اعتیاد دارد (شاید هم آن دوست خودتان باشید)؟ این افراد معمولاً از رابطهای به رابطهی دیگر میروند، رابطههایی که هیچ کدام به دردشان نمیخورند. این افراد ممکن است از نوعی اعتیاد رنج ببرند. به آن اعتیاد به اوکسیتوسین میگویند و مشکلشان کاملاً جدی است. اوکسیتوسین بخش پاداش در مغز را فعال کرده و نوعی حس شادی ایجاد میکند. درواقع، درست همان قسمت از مغز را فعال میکند که هروئین فعال میکند. این چرخهی پاداش میتواند اعتیادی واقعی به واکنش نورولوژیکی به عشق ایجاد کند.
خُب الان دیگر همه چیز را میدانید. میدانم وقتی به موضوع خیلی علمی نگاه میکنید از بارِ عاشقانه بودن رابطه کم میکند ولی از طرفی هم وقتی بدانید این چیزی نیست که در کنترلتان باشد یک نفس راحت میکشید. این مغز و آن هورمونهای مزاحماند که شما را وارد این داستان میکنند. بنابراین بااینکه نمیتوانید جلوی وابسته شدن خودتان را بگیرید، دستکم میتوانید بفهمید که چه اتفاقی دارد میافتد. و دانایی (درمورد اینکه چطور به دام نیفتید) توانایی است.